Koşa koşa gittim eve desem yeriydi dün. Niyeyse aklıma düşmüş ve Lalle birlikte çikolatalı kurabiye yapma hayali kurmuştum tüm gün...
Tüm iyi niyetimle ki bu en önemli nokta, iş bölümü yaptık. O çukulatları kırarken kaba, ben de tereyağını eriticektim. İkimizde başarıyla işimizi halletmiştik ki iş çukulatları tereyağına dökme kısmına gelince kıyamet koptu.
"Beeeenniiiiiiiimmmmmmmmmm" diye çığlıklar yükseldi, çukulatalar havada uçuştu, yer gök k.ıç baş çukulat oldu. O ağlama, ben sinirden gülme krizine girdim.
Eee ben böyle sık sık güleceksem çok da beter bişii olmasa gerek bu 2 yaş dedikleri şey :)
Ha bir de pek bir lezzetli oldu kurabiyemiz, ellerimize sağlık. Bir kaç sene kadar ikimiz birlikte mutfağa girmesek iyi olur...
14 yorum:
Ne lezzetli olmuştur şimdi o kurabiyeler :))
Öperim o ağlamaklı suratını annesi. Çok güzel anlar yaşamıssınız belli ama bir şey diyeyim mi her seferinde ben de öyle diyorum bir daha mutfakta birlikte bir şey yapmayalım diye olmuyor bu bir bağımlılığa dönüştü onun o çok bilmiş edaları, ben yaparım nidaları görülmeye değer:)
Gülüyorsanız,eğleniyorsanız ötesi berisi,gerisi yalan;)
çok tatlısınız maşallah :)
çok tatlısınız :D
ertesi gün babasıyla bana salata yapmış krizsiz geçmiş tabi :)
parmaklarımızı yedik :):)
öyle miyiz :)
çok çok teşekkürler :)
valla hem de çok :)
harikasınız tatlısınız...
biz sizi çok seviyoruz
bol bol yazın
nasil tatli gorunuyorsunuz anne kiz, son iki fotografa bayildim :)
ben bile kahkaha attım fotograflar anlatmış:)
Cok güzel :))
Yorum Gönder