Çilek tadında...

Temmuz 5 olmuş... Yazı karşılayamadan yarıladık. Güzel bir tatil, minik kaçamaklarla geçti bugüne kadar şansıma kızarıp döndüm gittiğim her yerden yağmur tahminlerini alt üst eden bir şansla... Haftaya gene bir yol görünüyor bize güzel geçsin ne diyeyim...

İş çok yoğun, ev çok keyifli bu aralar. Şaka gibi ama hala yerleşmiş hissedemiyoruz eve bir sürü eksik var elimiz gitmiyor, on kere düşünüyoruz. Şimdi de" ne yapsak ayol" modundayız bu moda anca ben girerim sanırım pek kocama göre değil :)  Bayıldığım bir dünya ev varken niyeyse bizimkini onlara benzetemiyorum. En son sorun biz de herhal dedik kocayla :) Şöyle sade efil efil çok kişisel bir ev hayalim...Bakmaya doyamıyorum buralara. Balkonum çok güzel oldu ama çekmeli fotoğraflarını koymalı buraya pek sevdim...

Geçmişe dönünce bir sürü şey paylaşır mışım ben... Sevdiğim dükkanlar, gezdiğim yerler, yaptığım yemekler niye vazgeçtim ki??? Eskisi gibi de yazamıyorum ne tuhaf... Aslında konuşmaktan çok tercih ederdim di mi yazmayı...

Amy Winehouse biletlerime baka kaldım malum, cuma bir aksilik olmazsa Bon Jovi'yi beklemekteyiz. Meteor falan düşmez umarım :) Çok heyecanlıyım, ben lisedeydim "always" patladığında. Siyahlar giyer, saçlarımın yanlarını kazıtır, yaz kış ayağımda botlarla gezerdim. Bugünümü gösterseydi biri bana inanamazdım muhtemelen... Düşündükçe bunu dinlerim ben hep gene alakasız olarak ben sandığım benle... Tipik bir ergendim bu gülen yüzüme inat fena depresiftim, moda mıydı yahu yoksa benim salaklığım mıydı :) Lal sen bana benzemeye devam ederken muaf tut  bu ergenlik modunu tamam mı bebeğim :)

Bu aralar farklı çalışıyor benim kafam bu arada...