O çok özendiği bileziğimi elime taktı, öpüştük koklaştık...
Sonra ben balayına gittim, döndüğümde o gitti...
Bir daha gelmemek üzere...
Her gören beni, "senin düğününü bekliyormuş demek ki" derdi...
Ne acımasızcaydı bu yorum...
Aslında anane eviydi derdim. Nerden nereye götürüyor aklı insanı...
Hafta sonu anneme gittik Laloşumla. Nasıl mutlu oluyor oraya gittiğinde. Bu ara gördüğü herkese ilk selamı iyileştiğini kabullenemediği yanığı gösterip uf uflamak ve öptürmek suretiyle veriyor :) Bu aşamadan sonrası miyavlayarak kediyi kovalamak... Ded ded ded deeee çığlıklarıyla dedesinin kucağında gezmek. Annanananenin süsünü püsünü, anılarını kurcalamak...
Klasikle modern arasında bir tarz...
Süslü örtüleri, yakılmamış mumları...
Çok sevdiği melekleri...
Bana çokça romantik gelen bir havası var evin, evimin...
Hep birlikte alırdık annemle, çok severek hepsini. Bulamadığımızı birlikte yaptık.
Anane demek gümüş likör takımı demek değil midir birazda? Özenle sergilenen gümüşler arkasına saklanmış anılarıyla birlikte...
Ve kendi annesinin evinden getirdiklerini, onun el emeğini baş köşeye koymak, uysun uymasın, yanında istemek...
Ve kızından hatıra kalana annelik ederek devam etmek hayatına... Özel menüsü olan, çişini tek başına yapamayan, annemle babamın arasında uyuyan şımarık yaşlı bir prenses... Bana kardeş olan Laloş'a teyze olur değil mi?
Anne evi bir başka... Hala odam var, turuncu duvarı, tavanında kocamın aldığı yıldızlarıyla; şimdi altında kızımla yattığım... İnsanın davetsiz gidebileceği bir kapısının olması, dolabını karıştırıp yemeğini yiyebileceği, hatta yüzsüzce sipariş verebilmesi, hala çocuk muamelesi görüp meyvesinin soyulduğu, kahvesinin yapıldığı evinin olması ne şans!
Belki annem de farkında bunun, belki yaş kaç olursa olsun bunun hüznü var içinde. Acısının hala taze olmasını kabullenememem belki de anlayamadığımdan kim bilir...
14 yorum:
offf bitirdin sen beni bu yazınla....
ne dokunaklı bi yazı olmuş böyle.benzer eşyalardan anneannemin evindede vardı.o düğünümü bile göremedi:(
o evin kokusu bile ayrı geliyo burnuma:(
güzel günleri sevdiklerinle dolu dolu geçirmen dileğiyle...
Allah rahmet eylesin mekanı cennet olsun anneciğinin
ağladım vallahi:(
sevdiklerimiz bir var bir yok işte hayatta iken keşke dahada sıkı sarılıp birlikte olsaydım diyorsun zaman onları çok çabuk tüketiyor bir daha geri vermemek üzere....
sevgilerr...
ananeciğinin mekanı cennet olsun yanlış yazmış canım...
sevgiler
ben anneannemi pek hatırlamam çok küçüktüm vefat ettiğinde. Ama onun yerine koyduğum bir teyzem vardı ki o gideli 2 sene oldu. Acısı hala 2 gün olmuş gibi içimde bir sızı. Elmalı kurabiyesi, sobasının üstündeki kestaneleri, evindeki vanilya kokusu...
Ve annemin evi. Gittikçe sanki uzuun süren ve ruhumu arındıran bir tatilden dönmüşçesine mutlu olurum..
annemin evi bir başka şehirde şimdi. her an gidememek duygusu kötü olsa da, öyle bir kapı olduğunu bilmek, annemin varlığını bilmek şahane. Laloş'un eline de geçmişlerolsun.
Tam anane evi gerçektende.Gümüşler ve süsler gerçektende çok güzel.Allah uzun ömürler versin ananenize...
mekanı cennet olsun...
çok duygulandm okurken. ananenizin mekanı cennet olsun. nur içinde yatsın inşşallah
Soğuk algınlığı ve vücut kırıklığıyla başetmeye çalışırken okudum yazını. 4 aylık kuzum içeride uyuyor. Anne hasta diyorum, sadece gülümsüyor. O benden ilgi bekliyor, ben de annemden. Annem gelip bana bakmak istedi ama o da hasta, biliyorum. "Ben iyiyim" diyor gelip evladına sıcak bir çorba yapıp, onu iyi etmek için..
"İnsanın davetsiz gidebileceği bir kapısının olması, dolabını karıştırıp yemeğini.... meyvesinin soyulduğu, kahvesinin yapıldığı evinin olması ne şans!"
Gözlerimi dolduran tam da bu satırların oldu. Bu şansı kaybetmekten öyle korkuyorum ki son zamanlarda.. Kaybetmiş olanların ne hissettiklerini düşünmek bile istemiyorum. Umarım sen de annenin neler hissettiğini çooooook ama çoook uzun yıllar boyunca anlayamazsın...
Ne kadar hüzünlü ve aynı zamanda güzel bir post bu.. Bayıldım görsellere de.. Sevgiler..
Aynen öyle Allah kapılarını kapattırmasın.
Nasıl güzel oluyor anne evi//anneanne evi
ne guzel fotograflarıp, kaleme almısın.
marifetli hanım hallerin anneden geçmiş sana demek ki.ne şanslıymışsın.hele kızın daha bir şanslı aslında...
Yorum Gönder