23 Kasım 2010 Salı

Ben giderken...

Her sabah...
Üstünde pijaması, şaşkın bakışlı mahmur gözleriyle bazen mıkırdanıp çokça ardımdan kapıyı kapatırken...
Azıcık ağlar gibi yaptı mı sebepsiz bir sevinç, "beni seviyor" diye. İki adımlık asansöre gitmeden kesiliveren...
Bazen de yatakta üstünü örterek içimden "hoşçakal" derken, mis gibi kokusunun sindiği odasında...

Ben memnunum çalışıyor olmaktan, o da mutlu sanki babanesi ile evde kudurmaktan...
O zaman sorun yok diyebilir miyim acaba?


Eskiden çooook eskiden...
Lal'den biraz büyükken, ama çok küçükken gene de...
Ben anneme çok kızardım, o işe giderken...
Ağlardım çok her defasında...
Farklıydı şartlarımız tabi oda var...
Gene de affetmek zaman aldı, çoook uzun zaman... Belki hala ufak bir sızıdır da içimde itiraf etmekten sakındığım...

Yaşamaktan ve yaşatmaktan korktuğum...

12 yorum:

Papillon dedi ki...

:(( sabah sabah fazlaca empatik oldum sana karşı çünkü 1 saat önce kapıda öpücüklerle ayrıldıgım kuzucugum geliverdi aklıma.Sorun yoktur sanırım... herhalde... galiba ... bilimsel kaynaklara göre yok ve bu daha saglıklı ama duygusal kaynaklar... :(

Kaymaklı Kadayıf dedi ki...

Kırmızı orlon ipten kordon yapmıştı annem, anahtarımı boynuma takıp giderdim okula o kadar özenirdim ki okul dönüşü evde kapıyı açacak birilerinin olmasına, annem emekli olduğunda üniversiteye başlamıştım, kapıyı kimin açtığı umurumda değildi, üzülüyorum kuzulara ama her şey mecburiyetten değil mi?

sine'mden dedi ki...

o tatlı kuduruk da belki "keşke" diyecektir ilerde,ama sen bence her boş vaktini onunla ve eğlenceli geçiriyorsun,bu da zamane anne farkı,eksikliği hissettirmediğinize inanıyorum,veee Laloşu yanaklarından yiyorum :))

Duru Ecrinin Annesi dedi ki...

çalışan bir anneyim ve aşağıdaki paragraftaki her kelime tokat gibi geldi. Emiyorken zorla göysümden ayırdığım günler geldi aklıma. Bizde hala okadar bilinçli değiliz. Ama herşey okadar çabuk oluyor ki onunda bana kızacağı günler yakın gibi geliyor bana.

Ece Nur'un Annesi "Mine" dedi ki...

Onun o tombul burnunu sarkık dudaklarını ısırırım ben yaa ...MAşallah diyelim de nazar olmasın kızlarımız :)
Kızım 19 aylıktı işe başladıgımda içim ne cız etmıstı ılk gun... Sonra benden önce uyanmalar, gitme anne diye sarılmalar, gözyaşları başladı ardından ... İş yerınde duramadıgım gunler oldu çok zaman ...Sonra kızım büyüdü, 2 yaşını yeni doldurmuş olmasına rağmen gerçekten büyüdü, gece geç uyuyor ama gündüz geç uyanıyor, beni giderken görmediği için mutlu uyanıyor ben de iç huzurumla çalışıyorum.Aradığımda "Anne bana Sürpriz getir" diyor, gün içinde yaptıklarını anlatıyor ... Sanırım ikimiz de alıştık iş hayatımıza =)
Rabbim sağlık versin, herkes herşeye alışır nasılsa N'apalım ... Emekliliğe daha çoooook var !

Selcen dedi ki...

aaah ah kapıyı açacak birilerinin olması ortaokuldayken bile içimde bir ukteydi :((((
şimdiyse ben bırakıp gidiyorum sabahları bana bye bye yapamıyor 2 gündür çünkü tatil dönüşü bana çok düşkün oldu sıvışmak durumunda kaldım dün bugünse uyuyordu :( vicdan azabı çektim sıvıştığım için ama o gayet mutlu geçirmiş günü
bu arada fotoğrafa bayıldımmmm

Hayal Arkadaşlarım dedi ki...

Ne yaptın pericim :(

Yıktın geçirdin şimdi eski anılar ile. Bizim çocuklarımız da böyle mi düşünecek acaba. İçten içe kızacak, hırslanacak ve unutmayacak mı bir ömür :((( Offfffff...

Sümeyye dedi ki...

oyyy yerim ben onun o buruşuk dudaklarını,kursa başlamamla birlikte bende sizin çektiğiniz sıkıntıları anlamış oldum gerçekten zor..Allah yardımcınız olsun

HAYATIMDAKI D'ler-Pınar dedi ki...

Maşallahhhh ona yaaa.
Hiç üzülme annesi,ona huzurlu,akıl sağlığı yerinde bir anne lazım..Çalışmaktan mutluysanüonun için en doğrusu odur..:)

anne müdürü dedi ki...

zaten hep üzülüyordum işe giderken
taş gibi oturdu şimdi yüreğime bu yazdıkların:(

çokoprenses dedi ki...

üzülme canım hiç,o evde ne eğleniyodur ama sen yokken:)eskiden çoğu kişinin annesi çalışmazdı,o yüzden çalışan anne çocugu olmak farklıydı.şimdi şartlar çok farklı.

poh poh perisi... dedi ki...

papillon o bilimsel kaynaklara inanmak istiyorum desem...

Kaymaklı kadayıf ah ne benzer şeyler, benim annemde ben üniversitedeyken emekli olmuştu da o zaman da ben gitmiştim evden...

Sinemcim ne güzel umutsun sen ya...

Duru Ecrin'in annesi kaldırmam çok zor olur sanırım :(

Mine 19 aya kadar onun yanında olman ne güzel bir şans... Benim süt olayım bile 7 ay sürdü :(

Selcen çok teşekkürler, tatil mahvetti di mi bizi... en büyük sorumlusu bu depresif halimin...

Hayal arkadaşlarım öyle olursa yapmam dediğim herşeyi yapmış olurum :(

Sümeyye amin canım...

Pınarcım mutluyum ya onu biliyorum... durum ne olursa olsun çalışırdım ben sanırım...

anne müdürü en azından, belki ona ayrılan zamanı daha güzelleştiririz bu itirafla...

çokoprensescim di mi?? benim okul hayatımda hatırladığım 1 ya da 2 kişi vardır annesi çalışan. şimdi iyi mi kötü mü bilmem ama annesi evde oturan tuhaf olacak gibi aralarında...