6 Eylül 2010 Pazartesi

Biz yokken...


Lal;
"Tay tay" durup, -karıştırsa da arada- "bay bay" diye kolunu sallar oldu...
Ve annesini öpücüklere boğar...
İlk kez hastalandı...

Ve ben az biraz depresif...
Planlar yapmaktan hoşnut...
Giyecek bir şey bulamamaktan sıkıntılı...
Düzensiz rejim ve spora rağmen sola kaymayan ibreye kızgın...
Ve biraz da hayata, akıp giden NEHİR'ler yüzünden, akıp giden göz yaşlarıyla...

1 yorum:

Bahar ve kızısı Yağmur dedi ki...

Lal'imi öperim annesi
tay tay yapan ayaklarıda
akıp giden Nehir için :(