3 Ağustos 2010 Salı

Ne okuyorum...



Ahmet Ümit'in okuduğum ikinci kitabı... 
Dan Brown 'ı hatırlattı bana, kitaplarında cinayetlerin peşinde Paris'i, Vatikan'ı gezmiştik eser eser, bu sefer kendi şehrimi gezdim, sırlarını öğrendim daha önce öğrenmemiş olduğuma hayıflanarak... Kendi rotamı çizdim gezmek istiyorum bu şehri, öğrendiklerimi görmeye çalışarak... En ama en kısa zamanda...


İstanbul Hatırası ev kitabım, bu ise servis kitabım boyutları itibarı ile yaptım bu ayrımı, İstanbul Hatırası ansiklopedi kıvamında olduğundan bunu taşıması daha kolay geldi. Harvey Karp geçtiğimiz haftalarda İstanbul'daydı, iş sebebiyle katılamadım ama arkadaşımdan detaylıca dinledim konferansı. 1 yaşa adım adım yaklaşırken mahallenin en mutlu yumurcağını yetiştirebilmek için okuyorum bu kitabı. Güzel tüyolar var, işe yarayıp yaramadığını 1-2 sene sonra değerlendiririz :)

5 yorum:

defne dedi ki...

istanbul hatırası'nı iş yerinde unutmuşum, acayip sinirliyim yaa, ne güzel ikinci cinayette kalmıştım, su gibi akıp gidiyordu, ühüü:(

Gökkuşağının Rengi dedi ki...

ben ahmet ümitin 2 kitabını okudum ama pek bana hitap etmiyor sanırım,sıkıldım sonlarında okurken.Sanki böyle bir laf kalabalığı varmış gibi geldi.

Ege'nin Annesi; dedi ki...

çok severim çok, Ahmet ümit kızartma tarifi yazsa okuyangillerdenim sanırım:))bende aldım ama başlayamadım henüz...

füsfüs dedi ki...

ahmet ümitin birçok kitabını okudum ben de, pek severim kendisini. bu kitap da sırada bekliyor başlamak için sabırsızlanıyorum. mahallenin en mutlu yumurcağını ise o kadar çok aradım ki, bir türlü bulamadım. ismi değişmiş, o baskıyı bile bulamadım, yenisini bekliyorum artık

Kaymaklı Kadayıf dedi ki...

Merhabalar öncelikle, misafir oluverdim komşu bloglardan evinize.Lal kuzuya maaşallah keyifli dönemlerdesiniz. Ben de kitabı yeni aldım daha başlayamadım Leyla yı okumaktayım şimdi.Bize de beklerim,sevgiler.